Monday, November 25, 2013

အဲ့ဒီလို တျဖည္းျဖည္း နီးမလိုနဲ႔ေ၀း

အဆက္အသြယ္ျပတ္ေတာက္သြားတဲ့ ဇန္န၀ါရီတစ္လလံုးလံုး
သံေယာဇဥ္ေတြ ပရမ္းပတာနဲ႔ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ကို ႏွင္းေ၀ဖံုးတယ္
ဘာတစ္ခုမွ ခ်မေရးျဖစ္တာဟာလည္း ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါပဲကြယ္ ဆိုတာ
ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ေကာင္ေတြ မူးလာရင္ေျပာတတ္တဲ့အရာ
ဒီကမၻာမွာ နင္ရွိေနေသးရဲ႕လားလို႔ ပူပန္မႈနဲ႔ ငါက ရတက္ေပြရ
နင္က
စြဲခ်က္ေတြ တပံုတမနဲ႔ အတိတ္ကို ကန္ထုတ္ခ်င္ေနတယ္
ျပည္လမ္းေပၚက ခေရပန္းေတြ ညအပ်က္ၾကီးထဲ သိပ္မေၾကြေတာ့ဘူး
လိုင္းဆြဲအားမေကာင္းတဲ့ ဖုန္းတစ္လံုးကို အရင္လို ငါသည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး
Facebook စာမ်က္ႏွာေပၚက ငါအသံမထြက္တတ္တဲ့ နာမည္တစ္လံုး
ကလစ္တစ္ခ်က္ေထာက္လိုက္တာနဲ႔ ပြင့္က်လာမယ့္ Photo Album
ခုတေလာ အင္တာနက္သံုးရတာ သိပ္လူရိုင္းဆန္တယ္
သတိရတယ္ဆိုတာ
Mail တစ္ေစာင္ပို႔လိုက္ရံု Message တစ္ခုထားခဲ့ရံုနဲ႔
အျပီးသတ္ေက်ေအးသြားမယ့္ အမႈအခင္းမ်ဳိးမွ မဟုတ္ဘဲ
သန္းေခါင္ေက်ာ္ေတာ့လည္း အလြမ္းစိတ္ကို SignOut လုပ္လိုက္ရ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ခ်စ္တယ္…လို႔ ေျပာခဲ့မိတာ ခြင့္လႊတ္ပါ
ဒီႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီမွာ
ငါ နင့္ဆီ သစၥာပန္းေတြ ပို႔ႏိုင္ဦးမယ္မထင္ဘူး။ ။

- ဥကၠာကိုကို (သံတြဲ) -

No comments:

Post a Comment